رشت – آستارا و رشت – کاسپین؛ عقب تر از از وعده ها

راه آهن رشت – آستارا که یکی از بخش های کلیدی کریدور شمال – جنوب به شمار می رود، در دستور کار با روس ها قرار دارد اما پس از تعلل هایی که صورت گرفته، عملیات اجرایی آن به سال جدید موکول شده و از سوی دیگر راه آهن رشت – کاسپن که قرار بود تا پایان 1402 بهره برداری شود هم هنوز به مرحله نهایی نرسیده است.

به گزارش آژیراک، توسعه کریدورهای ترانزیتی برای رسیدن به جایگاه مناسب کشور در حمل ونقل بین المللی از موضوعات مهم در سیاست های کلی حمل ونقل و قانون برنامه هفتم توسعه است و با توجه به اهمیت راه آهن رشت- آستارا به عنوان بخشی از کریدور ریلی شمال-جنوب و یکی از مهم ترین طرح های ترانزیتی و تحول زا در توسعه راه آهن، این پروژه در اولویت های اجرایی وزارت راه و شهرسازی قرار دارد.

محور ریلی رشت – آستارا با طول 164 کیلومتر، یکی از مهم ترین پروژه های ریلی کشور است که به گفته مسیولان تاکنون عملیات اجرایی 12 کیلومتر از سمت آستارا و 10 کیلومتر از سمت رشت آغاز شده است؛ همچنین بنا شده با همکاری روسیه، بخش دیگری از تامین مالی این پروژه انجام شود.

تیرماه بود که در حاشیه نشست سه جانبه ایران، هند و روسیه که در تهران برگزار شد، قرارداد اجرایی پروژه رشت – آستارا میان دو کشور ایران و روسیه به امضاء رسید تا بدین ترتیب طراحی این پروژه تا پایان سال 2023 انجام شده و عملیات اجرایی آن نیز اوایل سال 2024 آغاز شود.

وضعیت همکاری های زیرساختی و حمل ونقلی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه، مهرماه 1402 در یک جلسه مورد بررسی قرار گرفت و شهریار افندی زاده -معاون سابق وزیر راه و شهرسازی- با تاکید بر اهمیت پروژه ریلی رشت – آستارا برای توسعه ترانزیت در کریدور شمال جنوب، خواستار اهتمام جدی طرف روس برای نهایی سازی فاز طراحی و انعقاد قرارداد تجاری تا پیش از پایان سال جاری میلادی شد.

افندی زاده همچنین گفته بود: بعد از این که موافقتنامه در اردیبهشت ماه امضا شد، نزدیک به 8 ماه طراحی آن طول کشید و ما طبق برنامه ای که داریم، تا پایان سال میلادی 2023 توافق اجرایی بین شرکتی که ایران معرفی کرده و شرکتی که روسیه معرفی کرده، صورت می گیرد و طراحی ها از سال بعد آغاز می شود. البته در این پروژه علاوه بر شبکه ریلی، تجهیزات و ناوگان هم در موافقتنامه وجود دارد. دولت روسیه هم به این پروژه خیلی علاقمند است، چون مسیری که انتخاب شده به نفع دو کشور است.

خیرالله خادمی -رییس شرکت ساخت و زیربناهای حمل ونقل کشور- آبان ماه 1402 از امضای نقشه های اجرایی راه آهن رشت – آستارا در دیدار با شرکت روسی خبر داد و گفت: پس از نشست های فنی و تخصصی فراوان از سوی کارشناسان دو کشور، نقشه راه به همراه اصلاحات ویژه برای افزایش سرعت و ظرفیت مسیر تهیه و توافقات انجام شده به امضای طرفین رسید.

پس از آن مهرداد بذرپاش -وزیر راه و شهرسازی- درباره آخرین وضعیت راه آهن رشت – آستارا اظهار کرد: عملیات اجرایی پروژه رشت با آستارا در توافق با روسیه از ابتدای سال جدید میلادی آغاز خواهد شد و توافق با ارمنستان منجر شد که برای اولین بار با شرکت های ایرانی قرارداد بیش از 200 میلیون دلاری برای تکمیل کریدورهای گذرگاهی شمال به جنوب منعقد شود.

با وجود این خیرالله خادمی -رییس شرکت ساخت و زیربناهای حمل ونقل کشور- در آخرین اظهار نظرها درباره راه آهن رشت – آستارا اینطور عنوان کرد که برای سال جدید «شروع عملیات اجرایی مسیر مهم و راهبردی رشت-آستارا در برنامه کاری قرار گرفته است.» و به نظر می رسد آغاز عملیات اجرایی این پروژه در 1402 میسر نشده است.

افتتاح رشت – کاسپین هم به 1402 نرسید

از سوی دیگر، یکی از پروژه هایی که وعده راه اندازی آن در 1402 داده شد، پروژه راه آهن رشت – کاسپین بود که بخش اولیه از کریدور شمال – جنوب است و خلیج فارس را به دریای خزر متصل می کند و از مصوبات سفر رییس جمهور در بهمن ماه 1400 به گیلان بود.

وزیر راه و شهرسازی در سالی که گذشت، چند بار به راه اندازی راه آهن رشت – کاسپین اشاره کرد. او بهمن ماه 1402 اظهار کرد: امیدواریم در مدت زمان باقی مانده تا پایان سال هم خط ریلی رشت به کاسپین را راه اندازی کنیم که دریای خزر به خلیج فارس متصل می کند و اتصال بندر به بندر را فراهم می کند و نقش کاربردی در زمینه انتقال بار دارد.

همچنین خادمی افتتاح راه آهن رشت – کاسپین را یکی از ابرپروژه های 1402 عنوان کرده و گفته بود که با افتتاح این راه آهن در کنار آزادراه منجیل – رودبار، بیش از 80 درصد اهداف سال 1402 در توسعه شبکه حمل ونقل کشور محقق می شود. او همان زمان تامین مصالح در پروژه های راهسازی استان گیلان را با توجه به نبود معادن قرضه بسیار سخت دانسته و گفته بود: نبود مصالح زیرسازی و روسازی، شرایط جوی منطقه، عدم دسترسی آسان به محل پروژه و تامین مالی به موقع مهم ترین موضوعاتی است که ساخت راه آهن رشت-کاسپین را با مشکل روبه رو کرد.

عملیات اجرایی پروژه راه آهن رشت – کاسپین در سال 1385 کلید خورد، اما از سال 85 تا 98 فقط سه درصد پیشرفت داشت و عمده کار آن از سال 98 آغاز شده است. اجرای این پروژه علاوه بر اهمیت در حمل و نقل داخلی، بار و مسافر استان گیلان، از نظر ایجاد یک کریدور ریلی جدید برای صادرات و واردات کشور و همچنین ترانزیت کالا از مناطق شمالی کشور به خلیج فارس، آب های آزاد بین المللی و دیگر کشورهای همسایه ایران نیز اثرگذار است. با وجود این تا اسفند 1402، میزان پیشرفت فیزیکی راه آهن رشت – کاسپین حدود 97 درصد اعلام شده و باید دید راه اندازی آن چه زمانی صورت خواهد گرفت.

پایان خبر آژیراک

رشت – آستارا و رشت – کاسپین؛ عقب تر از از وعده ها