زمزمه های برقراری آتش بس در غزه/ گامی به سوی صلح یا تنفسی دیگر به اسراییل؟

مهسا مژدهی: نزدیک شدن به ماه رمضان باعث شده تا کشورهای غربی دنبال یک آتش بس در غزه باشند. بایدن می گوید توافق پاریس در حال رسیدن به نتیجه است و احتمال دارد تا روز دوشنبه آتش بسی 40 روزه آغاز شود. از طرف دیگر برخی از مقامات اسراییلی به خوش بینی بایدن بدبین شده اند. با این حال جلسه کابینه جنگ اسراییل در روز چهارشنبه نشان می دهد خبرهایی وجود دارد و تلاویو موضوع را نادیده نگرفته است. از طرف دیگر نظر نهایی حماس هم مطرح است.

درخبرآنلاین با صباح زنگنه کارشناس مسایل خاورمیانه در مورد احتمال یک آتش بس در باریکه غزه به گفتگو نشسته ایم:

رییس جمهور آمریکا به نحوی از آتش بس 40 روزه در غزه صحبت می کند که به نظر می رسد بیشتر مسیر طی شده و هر لحظه ممکن است بمباران غزه برای مدتی متوقف شود. آیا ما به آتش بس در غزه نزدیک شده ایم؟

در طول دهه های گذشته مهمترین موضوعی که نادیده گرفته شده بحث فلسطین و اشغال آن بوده است. ملتی به نام فلسطین بوده که یا تبعید یا اخراج یا کشته شده اند. این افراد حق و حقوقی دارند. تمام طرح هایی که داده می شد ناظر به حل مساله مردم فلسطین و سرزمین فلسطین نبوده و برای حل و کاهش مشکلات اشغالگر این سرزمین است. یعنی اسراییل به جاهایی می رسد که مشکلاتش افزون می شود یا اسیر اسراییلی پیدا می شود و غربی ها در به در دنبال این هستند که اسیر آزاد شود. دهه هاست مردم فلسطین اسیر گرفته شده و مورد پاکسازی نژادی قرار گرفتند اما هیچ کدام از این مسایل به عنوان موضوع اساسی برای امریکا و حتی انگلیس تلقی نشده است. یا اسیری وجود داشته یا مردم فلسطین شروع به مقاومت کرده اند و کشورهای غربی شروع به همکاری با اسراییل کرده اند.

طرحی که بایدن می دهد ممکن است در چشم برخی از کشورهای غربی قدم به جلو تلقی شود. اما این قدم به جلو نیست بلکه کاهش دادن التهابات و اعتراضاتی است که علیه اسراییل وجود دارد. ممکن است برای چند روزی درگیری ها فروکش کند ولی مساله حل نمی شود.

در حال حاضر نزدیک به 30 هزار شهید در غزه وجود دارد. در چنین شرایطی احتمالا پایان جنگ چقدر است؟ آیا ما شاهد پایان این وضعیت خواهیم بود یا نتانیاهو به دلیل مشکلات داخلی که دارد ترجیح می دهد هر طور شده وضعیت جنگی را حفظ کند؟

فشارها بر اسراییل زیاد شده. هم در داخل جامعه اسراییلی و هم در ان جی اوها و در سراسر جهان. تنها امریکا و انگلیس هستند که به جای کمک رسانی به مردم آواره فلسطین و غزه و رفح و ارسال کمک یا بازکردن مسیر کمک رسانی به مردم؛ به تسلیح اسراییل کمک می کنند. هر رژیمی که به جای اعمال فشار بر او و افزایش فشار برای برقراری آتش بس تسلیحات فراوان دریافت کند، مشخص است که هرگونه دعوت برای توقف جنگ گوش شنوایی در بین سران رژیم اسراییل نخواهد داشت. به عنوان یک حرکت نمایشی آنهم در آستانه ماه رمضان که احساسات مسلمانان به شدت بالا رفته و مسایل انسانی به شدت طرفدار پیدا می کند، بایدن دنبال خاموش کردن احساسات انسان دوستانه ملت های مسلمان است.

نتانیاهو تصمیم داشت که به رفح حمله کند. این تصمیم به شدت از سوی جامعه جهانی سرزنش شد. حالا بحث امکان آتش بس مطرح است. آیا نتانیاهو از حمله به رفح چشم پوشی کرده است؟

در رفح عملیات درحال انجام است اما به صورت گسترده که روزانه هزاران نفر کشته شوند نیست اما روزانه کشته می دهد. اعمال فشار بر مردمی که در گوشه ای از رفح حضور دارند، در حال انجام است. حمله به رفح به صورت تدریجی در حال انجام است و نیاز به اقدامات بازدارنده جدی از سوی کشورهای عربی و همه مسلمانان دارد که کشتار را می بینند و باید به فریاد رفح برسند.

قطر و مصر از طرف کشورهای عربی در طرح آتش بس نقش دارند. آیا دلیل رفتار آنها و شرکتشان در رایزنی ها تمایلشان به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی است؟

رفتار مصر مشخص است. روابط خود را با اسراییل عادی سازی کرده و از این فرصت بهره می برد. اینکه تا چه حد به خواسته های مردم فلسطین توجه کند جای فکر دارد. قطر هم از این فرصت برای خودش استفاده می کند. خود نشستن در کنار نمایندگان آمریکا و اسراییل و فرانسه و انگلیس و… را یک امتیاز سیاسی می بینند. قطر با گروه های مقاومت فلسطین روابط مشخص و روشنی دارد. اما اینکه این حضور به نفع فلسطین باشد باید دید و منتظر ماند.

در هفته های اخیر بحث دو کشوری در سرزمین اشغالی پررنگ شد. آیا غرب به دنبال این ماجراست؟

بحث دو کشوری از سوی امریکا مطرح است و کشورهای اروپایی هم آنرا مطرح می کنند. کشورهایی مانند مصر و قطر هم آنرا می پذیرند و حتی عربستان هم با آن موافق است. اما مشکل این طرح ها این است که فلسطین در آن غایب است. مساله آنها این است که چطور اسراییل را به چنین طرحی راضی کرد. یعنی راضی کردن یک دزد و …

این راه حل و این روش به تقویت تداوم حضور و اشغال گری توسط اسراییل کمک خواهد کرد. به هر ترتیب تفکر راه حل های کوچک و مقطعی و اندک جوابگوی مشکل فلسطین نخواهد شد و ادامه همان روندهای مادرید، کمپ دیوید و … است. فلسطینی ها بخشی از زمین خود را از دست داده اند و تعداد زیادی از مردمشان را از دست داده اند. این طرح هم ادامه طرح های دیگر است که نمایش همراهی و سمپاتی نشان دادن با مردم فلسطین برای ساکت کردن افکار عمومی است.

311312

زمزمه های برقراری آتش بس در غزه/ گامی به سوی صلح یا تنفسی دیگر به اسراییل؟