معرفی و نقد سریال پادشاه: سلطنت ابدی

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» (The King: Eternal Monarch) با ایده ی بلندپروازانه ی دنیاهای موازی و حضور ستارگانی چون لی مین هو و کیم گو اون، از زمان پخش در سال ۲۰۲۰، توجهات بسیاری را به خود جلب کرد. این درام فانتزی-عاشقانه، مخاطبان را به سفری در قلمروهایی خیالی و پیچیده دعوت می کند که در آن سرنوشت، عشق و عدالت در هم تنیده اند. این اثر که از جمله کارهای پرهزینه ی درام سازی کره جنوبی به شمار می رود، تلاش کرده تا با روایتی نوآورانه، جایگاهی ویژه در میان آثار پرمخاطب کسب کند. اما آیا این سریال توانست به اوج انتظاراتی که از نویسنده ی نامداری چون کیم اون سوک می رفت، برسد؟

شناسنامه سریال: هر آنچه باید بدانید

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» با ترکیب ژانرهای فانتزی، عاشقانه، علمی-تخیلی و درام، اثری است که تلاش می کند داستانی عمیق و چندلایه را روایت کند. جزئیات تولید این سریال به شرح زیر است:

عنوان کامل	The King: Eternal Monarch / پادشاه: سلطنت ابدی
ژانر	فانتزی، عاشقانه، علمی-تخیلی، درام، تاریخی
سال ساخت	۲۰۲۰
کشور سازنده	کره جنوبی
شبکه پخش	SBS, Netflix
تعداد قسمت ها	۱۶ قسمت
مدت زمان هر قسمت	حدود ۶۰ تا ۷۰ دقیقه
کارگردانان	بک سانگ هون، جونگ جی هیون
نویسنده	کیم اون سوک (خالق گابلین، نسل خورشید، آقای آفتاب)
بازیگران اصلی	لی مین هو، کیم گو اون، وو دو هوان، کیم کیونگ نام، جانگ اون چائه، لی جونگ جین

خلاصه داستان: دو کره، یک سرنوشت گره خورده

داستان سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» حول محور مفهوم جهان های موازی می چرخد، جایی که دو کره ی متفاوت وجود دارند: «امپراتوری کره» که تحت سلطنت پادشاه «لی گون» اداره می شود و «جمهوری کره» که در آن زندگی ای مدرن و دموکراتیک جریان دارد. این روایت از سال ۱۹۹۴ آغاز می شود، زمانی که «لی لیم»، عموی خائن لی گون، پادشاه وقت را به قتل می رساند و سعی در کشتن برادرزاده ی خردسالش، لی گون، برای تصاحب فلوت جادویی «مان پاشیک جوک» دارد. این فلوت، کلید عبور بین جهان های موازی است.

با این حال، یک شخصیت مرموز که هویتش نامعلوم است، لی گون را نجات می دهد و تنها نیمی از فلوت به دست لی لیم می افتد. لی لیم که اکنون راهی به جهان موازی پیدا کرده، شروع به جابجایی بین دو دنیا می کند و با کشتن همزادهای افراد در یک جهان، زندگی شان را در جهان دیگر مختل می سازد و به این ترتیب، آشوبی عظیم به پا می کند.

۲۵ سال بعد، لی گون (با بازی لی مین هو) که اکنون پادشاه امپراتوری کره است، به طور اتفاقی وارد جمهوری کره می شود. او در جستجوی فرد مرموزی است که در کودکی جانش را نجات داده و کارتی شناسایی از او به یادگار مانده است. در آنجا، او با کارآگاه شجاع و قاطع «جونگ ته یول» (با بازی کیم گو اون) روبرو می شود که هویتش دقیقاً با مشخصات روی کارت شناسایی مطابقت دارد. ابتدا، ته یول حرف های لی گون درباره امپراتوری و جهان های موازی را باور نمی کند و او را یک دیوانه می پندارد. اما با گذشت زمان و مواجهه با شواهد غیرقابل انکار، او نیز به وجود این دنیاهای موازی پی می برد.

این مواجهه آغازگر رابطه ای عاشقانه میان پادشاه و کارآگاه می شود، در حالی که هر دو درگیر کشف حقیقت پشت اقدامات لی لیم و جلوگیری از تخریب کامل نظم جهان ها هستند. سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» با پیچیدگی های داستانی و معماهای متعدد، مخاطب را به دنبال خود می کشاند تا پرده از رازهای نهفته در سرنوشت دو جهان بردارد.

شخصیت پردازی: آینه هایی از یک واقعیت

درام «پادشاه: سلطنت ابدی» با انبوهی از شخصیت های پیچیده و چندوجهی خود، عمق و پویایی خاصی به داستان می بخشد. نحوه پرداخت به این شخصیت ها، از نقاط قوت و گاه چالش های این سریال به شمار می رود.

لی گون (پادشاه)

لی گون، پادشاه امپراتوری کره، نمادی از نبوغ، تنهایی و مسئولیت پذیری است. او شخصیتی باهوش، منطقی و دانا در علم ریاضیات است که در پی کشف رازهای جهان های موازی و دستگیری عموی خائن خود، لی لیم، است. تنهایی عمیق او از کودکی و از دست دادن پدرش در یک واقعه ی هولناک، او را به فردی محتاط و در عین حال کنجکاو تبدیل کرده است. لی مین هو به خوبی توانسته این ابعاد شخصیتی، از جذبه ی پادشاهانه تا آسیب پذیری های درونی او را به تصویر بکشد. عشق او به جونگ ته یول، جنبه ی انسانی و احساسی وجودش را برجسته می کند و او را از یک پادشاه سرد و منطقی، به عاشقی فداکار بدل می سازد.

جونگ ته یول (کارآگاه)

جونگ ته یول، کارآگاه مصمم و سرسخت جمهوری کره، نماینده ی قدرت، استقلال و عمل گرایی است. او شخصیتی قوی و بی باک دارد که در برابر ناملایمات زندگی و چالش های حرفه اش مقاوم است. کیم گو اون با مهارت تمام، دو شخصیت کاملاً متفاوت ته یول و لونا (همزاد او در امپراتوری کره) را بازی می کند و تمایز آن ها را به وضوح نشان می دهد. ته یول با وجود شک و تردید اولیه نسبت به ادعاهای لی گون، به تدریج وارد دنیای او می شود و با شجاعت و فداکاری، در کنار پادشاه برای برقراری عدالت مبارزه می کند. رابطه او با لی گون، تلفیقی از عشق، احترام متقابل و همکاری است.

جو یونگ / جو اون سئوپ (محافظ / کارمند اجتماعی)

شخصیت دوقلوی جو یونگ (محافظ امپراتوری) و جو اون سئوپ (کارمند اجتماعی در جمهوری کره) از درخشان ترین ابداعات سریال است که وو دو هوان با نبوغ تمام آن ها را ایفا می کند. جو یونگ، ملقب به شمشیر بی حرکت، محافظی وفادار، جدی و با مهارت های رزمی بالاست که سایه به سایه لی گون حرکت می کند. در مقابل، جو اون سئوپ شخصیتی پرجنب و جوش، شوخ طبع و علاقه مند به کی-پاپ است. تفاوت های فاحش این دو شخصیت و همزمان، شباهت های بنیادین در وفاداری و مهربانی آن ها، لحظات کمدی و دراماتیک بسیاری را خلق می کند. شیمی بی نظیر وو دو هوان با لی مین هو، به ویژه در نقش جو یونگ، از نقاط قوت سریال محسوب می شود.

لی لیم (خائن ابدی)

لی لیم، عموی لی گون و شخصیت شرور اصلی داستان، نمادی از طمع، قدرت طلبی و فساد ابدی است. انگیزه او برای دستیابی به جاودانگی و قدرت مطلق، ریشه های عمیقی در حس حقارت و حسادت دارد. لی جونگ جین با بازی قدرتمند خود، عمق شرارت و بی رحمی لی لیم را به خوبی به تصویر می کشد. او با استفاده از فلوت جادویی و جابجایی افراد بین دو دنیا، نه تنها نظم هستی را بر هم می زند، بلکه تراژدی های فردی بی شماری را رقم می زند. لی لیم شخصیتی است که حتی در پایان داستان نیز، حضور و تاثیر مخربش به سادگی از بین نمی رود و سایه ی شرارت او بر سرنوشت جهان ها باقی می ماند.

سایر شخصیت های تاثیرگذار

• کانگ شین جه: یک کارآگاه با گذشته ای پیچیده که در واقع از امپراتوری به جمهوری منتقل شده و دچار بحران هویت است. نقش او در مثلث عشقی پنهان و تلاش برای درک واقعیت خود، به داستان عمق می بخشد.
• گو سو ریون (نخست وزیر کو): نخست وزیر جاه طلب امپراتوری که به دنبال کسب قدرت بیشتر است و چالشی سیاسی برای لی گون محسوب می شود.
• میونگ نا ری (تالما): همزاد ته یول در امپراتوری کره که شخصیتی متفاوت و بامزه دارد و نقش دوستانه را ایفا می کند.

چالش اصلی در شخصیت پردازی، تمایز قائل شدن میان دوقلوها و همزادها در دو دنیا بود. نویسنده با تغییرات جزئی در دیالوگ ها، پوشش و رفتارهای جزئی، سعی در تفکیک آن ها داشت، اما گاهی این تمایز برای مخاطب دشوار می شد و نیاز به دقت بیشتری داشت.

نقد و تحلیل جامع: پادشاهی در میان نقدها

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» با وجود برخورداری از پتانسیل های فراوان، در مسیر خود با نقاط قوت و ضعف متعددی روبرو شد که واکنش های متفاوتی را در پی داشت.

نقاط قوت (Strong Points)

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» در چندین جنبه موفق عمل کرده و توانسته است خود را به عنوان اثری قابل تأمل معرفی کند.

• بازیگری درخشان: بازگشت لی مین هو پس از خدمت سربازی، بسیار قدرتمند بود. او نقش لی گون را با کاریزمای خاصی ایفا کرد که هم ابهت یک پادشاه را داشت و هم آسیب پذیری های انسانی او را به نمایش می گذاشت. کیم گو اون نیز در ایفای دو نقش کاملاً متفاوت جونگ ته یول و لونا، مهارت فوق العاده ای از خود نشان داد و مرز بین این دو شخصیت را با دقت حفظ کرد. اما شاید برجسته ترین عملکرد متعلق به وو دو هوان باشد که نقش های جو یونگ و جو اون سئوپ را با چنان ظرافتی بازی کرد که به راحتی می توانستید تفاوت شخصیتی، لهجه و حتی زبان بدن این دو را حس کنید و با هر دو ارتباط برقرار کنید. شیمی بین بازیگران اصلی، به خصوص لی مین هو و کیم گو اون، نیز در بسیاری از صحنه ها قابل قبول و جذاب بود.
• مفاهیم عمیق: این سریال فراتر از یک داستان عاشقانه ساده، به مفاهیم عمیقی چون سرنوشت، انتخاب، هویت، تعهد، فداکاری و عشق فراتر از زمان و مکان می پردازد. ایده «اگر سرنوشت را تغییر دهی، چه خواهد شد؟» یا «آیا هر انتخابی، جهان موازی جدیدی خلق می کند؟» سوالاتی فلسفی را مطرح می کند که ذهن مخاطب را به چالش می کشد. مفهوم وفاداری و دوستی نیز در قالب روابط لی گون و جو یونگ یا ته یول و دوستانش، به زیبایی به تصویر کشیده شده است.
• جلوه های بصری و کارگردانی: یکی از نقاط قوت بی بدیل سریال، زیبایی های بصری آن است. فیلم برداری چشم نواز، به ویژه در صحنه های مربوط به امپراتوری کره و سفر بین دنیاها، لوکیشن های باشکوه، طراحی لباس های سلطنتی و صحنه آرایی دقیق، همگی به خلق فضایی مجلل و فانتزی کمک کرده اند. کارگردانی نیز در انتقال حس و حال سریال و ایجاد اتمسفرهای متفاوت بین دو جهان، موفق عمل کرده است. استفاده از رنگ ها و نورپردازی خاص برای تمایز دو دنیا، جلوه ی هنری ویژه ای به کار بخشیده است.
• موسیقی متن (OST): موسیقی متن سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» بسیار تأثیرگذار و فراموش نشدنی است. قطعات موسیقیایی، از بالادهای عاشقانه تا آهنگ های حماسی، به خوبی با صحنه های مختلف هماهنگ شده و احساسات مخاطب را تقویت می کنند. موسیقی متن در بسیاری از لحظات کلیدی، به درک عمیق تر مفاهیم و فضاسازی مناسب کمک شایانی کرده است و به خودی خود اثری هنری محسوب می شود.
• ایده اولیه جذاب: پتانسیل بالای مفهوم دنیاهای موازی و سفر در زمان/ابعاد، ایده ای بسیار جذاب و پرکشش است که از همان ابتدا مخاطب را کنجکاو می کند. توانایی عبور بین دو جهان، مواجهه با همزادها و پیامدهای آن، بستری را برای داستانی هیجان انگیز و پر از پیچیدگی فراهم می آورد. این ایده اولیه، نویدبخش یک تجربه ی فانتزی بی نظیر بود.

نقاط ضعف (Weak Points)

با وجود نقاط قوت، «پادشاه: سلطنت ابدی» از برخی کاستی ها نیز رنج می برد که مانع از رسیدن آن به جایگاهی بی عیب و نقص شد.

پیچیدگی بیش از حد درام «پادشاه: سلطنت ابدی» و ریتم نامنظم آن، گاهی باعث سردرگمی مخاطب و افت جذابیت سریال می شد.

• پیچیدگی بیش از حد و سردرگمی: شاید اصلی ترین نقطه ضعف سریال، پیچیدگی بیش از حد منطق دنیاهای موازی و قوانین حاکم بر آن باشد. جابجایی های مکرر بین دو دنیا، وجود دوقلوها و همزادها با ظاهر یکسان و نقش های متفاوت، و ورود عناصر سفر در زمان، باعث شد تا برخی مخاطبان به خصوص در قسمت های میانی، دچار سردرگمی شوند. درک اینکه چه کسی در کدام جهان است و انگیزه های او چیست، نیاز به تمرکز بالایی داشت که گاهی اوقات از لذت تماشای سریال می کاست.
• ریتم نامنظم: ریتم داستان در برخی قسمت ها، به خصوص اوایل سریال، کند و طولانی به نظر می رسید. معرفی شخصیت ها و جهان ها زمان زیادی می برد و شاید نتوانست هیجان لازم را در مخاطب ایجاد کند. در مقابل، بخش های پایانی سریال با سرعت زیادی پیش رفت و اطلاعات و پیچیدگی های داستانی متعددی را در مدت زمان کوتاه فشرده کرد که ممکن بود برای برخی بینندگان گیج کننده باشد. این عدم تعادل در ریتم، به تجربه کلی تماشا لطمه زد.
• حفره های داستانی و منطقی: با وجود ایده ی جاه طلبانه، سریال با حفره های داستانی و ابهامات منطقی متعددی مواجه بود. قوانینی که بر سفر بین دنیاها حاکم بودند، گاهی اوقات مبهم و متناقض به نظر می رسیدند. سوالاتی مانند چگونگی تأثیر زمان بر سفرها، منطق زخم های رعد و برق و برخی تصمیمات شخصیت ها، بی پاسخ ماندند یا توضیحات کافی برای آن ها ارائه نشد. این مسائل، به اعتبار علمی-تخیلی سریال لطمه وارد کرد.
• انتظارات برآورده نشده از نویسنده: کیم اون سوک، نویسنده ی صاحب نامی است که آثار موفقی چون «گابلین»، «نسل خورشید» و «آقای آفتاب» را در کارنامه دارد. همین پیشینه، انتظارات را از «پادشاه» به شدت بالا برد. اما این سریال، نتوانست به اوج درخشش و محبوبیت آثار قبلی او دست یابد. برخی منتقدان معتقدند که این سریال قربانی انتظارات بالا شد و نتوانست همان جادوی داستانی و شیمی شخصیت پردازی «گابلین» را تکرار کند، یا شاید ایده اصلی به طور کامل پخته نشده بود.
• رابطه عاشقانه: اگرچه شیمی بین لی مین هو و کیم گو اون در بسیاری از صحنه ها خوب بود، اما گاهی اوقات رابطه عاشقانه بین لی گون و ته یول کمی تصنعی و کم عمق به نظر می رسید. با توجه به ژانر عاشقانه-فانتزی، انتظار می رفت عمق عاطفی بیشتری در رابطه آن ها وجود داشته باشد که بتواند مخاطب را کاملاً درگیر کند. برخی لحظات عاشقانه، به جای اینکه طبیعی جلوه کند، بیش از حد ایده آل و دور از واقعیت بودند.
• پایان بندی: پایان بندی سریال، نقطه نظرات متفاوتی را برانگیخت. در حالی که برای برخی رضایت بخش بود، عده ای آن را مبهم یا ناکافی می دانستند. پیچیدگی های زمانی و مکانی در پایان داستان، به حدی افزایش یافت که درک کامل آن برای همه مخاطبان دشوار بود. هرچند تلاش شد تا همه گره ها باز شوند، اما سرعت زیاد و فشرده سازی اطلاعات در قسمت های پایانی، از تأثیرگذاری عمیق آن کاست.

مقایسه با آثار مشابه: در سایه گابلین؟

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» به دلیل نویسندگی کیم اون سوک و ژانر فانتزی-عاشقانه، ناگزیر مورد مقایسه با آثار قبلی او، به ویژه درام فوق العاده موفق «گابلین» (Goblin) قرار گرفت. هر دو سریال از عناصر ماوراءالطبیعه، سفر در زمان/بعد و عشق فراتر از مرزها بهره می برند، اما تفاوت های کلیدی نیز بین آن ها وجود دارد که به تبیین جایگاه «پادشاه» کمک می کند.

«گابلین» با داستانی که بر پایه ی افسانه های کره ای و شخصیتی جاودانه استوار بود، توانست به محبوبیت بی سابقه ای دست یابد. شیمی بی نظیر بین شخصیت های اصلی و فرعی، کمدی هوشمندانه، درام عمیق و موسیقی متن دلنشین، همگی به ایجاد یک اثر ماندگار کمک کردند. ساختار روایی «گابلین»، با وجود پیچیدگی های زمانی، بسیار روان تر و قابل هضم تر بود.

در مقابل، «پادشاه: سلطنت ابدی» با تمرکز بر مفهوم «جهان های موازی» و «فیزیک کوانتوم»، تلاش کرد تا روایتی مدرن تر و علمی-تخیلی تر ارائه دهد. این انتخاب، با چالش های خاص خود همراه بود. پیچیدگی منطقی داستان در «پادشاه»، به مراتب بیشتر از «گابلین» بود و این امر گاهی به سردرگمی مخاطب منجر می شد. در حالی که «گابلین» بر پایه ی احساسات عمیق و سرنوشت ازلی استوار بود، «پادشاه» بیشتر بر حل معما و کشف حقایق تمرکز داشت که گاهی از عمق عاطفی رابطه عاشقانه می کاست.

بازیگران اصلی در «گابلین» توانستند ارتباط عاطفی بسیار قوی با مخاطب برقرار کنند، به طوری که حتی شخصیت های فرعی نیز به شدت محبوب شدند. در «پادشاه» نیز بازیگران تلاش زیادی کردند، اما شیمی بین لی مین هو و کیم گو اون، اگرچه خوب بود، اما به آن سطح از جادو و هم خوانی که گونگ یو و کیم گو اون در «گابلین» به نمایش گذاشتند، نرسید. البته نباید از نقش آفرینی بی نظیر وو دو هوان در «پادشاه» غافل شد که به عنوان یکی از نقاط درخشان سریال محسوب می شود.

به طور کلی، «پادشاه: سلطنت ابدی» علی رغم پتانسیل بالای ایده اولیه و کستینگ قدرتمند، نتوانست همانند «گابلین» به یک اجماع عمومی برای شاهکار بودن دست یابد. این سریال برای گروهی از مخاطبان که به جزئیات علمی-تخیلی و معماهای پیچیده علاقه مند بودند، بسیار جذاب بود، اما برای بخش دیگری که به دنبال یک درام عاشقانه سرراست تر و عاطفی تر بودند، شاید کمی کمتر رضایت بخش بود. «پادشاه» تلاش کرد تا مرزهای ژانر فانتزی را جابجا کند، اما در این مسیر، گاهی اوقات از سادگی و روانی داستان گویی فاصله گرفت.

پیام های اصلی سریال و نکاتی برای والدین

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» علاوه بر جنبه های سرگرمی، حاوی پیام های عمیق و ارزشمندی است که می تواند برای مخاطبان در هر سنی الهام بخش باشد.

• اهمیت خانواده و دوستی: سریال به زیبایی نشان می دهد که خانواده، چه خانواده ی خونی و چه خانواده ای که خودمان انتخاب می کنیم (دوستان)، ستون اصلی حمایت در زندگی هستند. وفاداری بی قید و شرط جو یونگ به لی گون، یا روابط دوستانه و حمایتی ته یول با پدر و همکارانش، نمونه های بارزی از این مفاهیم هستند.
• ارزش لحظات زندگی: با توجه به مفهوم دنیاهای موازی و امکان تغییر سرنوشت، سریال بر این تاکید می کند که هر لحظه از زندگی ارزشمند است و باید قدردان زمان حال و افرادی باشیم که در کنارمان هستند. این ایده که هر انتخابی می تواند مسیری متفاوت را رقم بزند، مخاطب را به تفکر درباره ی اهمیت تصمیم گیری هایش دعوت می کند.
• مبارزه با فساد و اهمیت عدالت: شخصیت های اصلی، به ویژه لی گون و ته یول، همواره در تلاش برای مبارزه با فساد، خیانت و بی عدالتی هستند. لی لیم به عنوان نمادی از شر مطلق، نشان دهنده پیامدهای ویرانگر طمع و قدرت طلبی است، در حالی که قهرمانان داستان برای برقراری نظم و عدالت، حتی جان خود را به خطر می اندازند.
• فداکاری و تعهد: بسیاری از شخصیت ها، به ویژه لی گون، جو یونگ و ته یول، نمونه های بارزی از فداکاری و تعهد به وظایف و به یکدیگر هستند. آن ها برای محافظت از عزیزانشان و حفظ نظم جهان ها، حاضرند از خود بگذرند.

از منظر «نکات برای والدین»، این سریال با توجه به ماهیت فانتزی و پیچیدگی داستانی، مضامین و صحنه هایی دارد که آگاهی از آن ها می تواند برای خانواده ها مفید باشد:

• مضامین خشونت: سریال حاوی صحنه های اکشن و خشونت آمیز است که شامل قتل، استفاده از سلاح های سرد و گرم، درگیری ها و ضرب و شتم می شود. اگرچه این خشونت ها معمولاً در بستر داستان و برای پیشبرد اهداف روایی قرار دارند و نه صرفاً برای شوکه کردن، اما می توانند برای کودکان و نوجوانان حساس، کمی سنگین باشند. به عنوان مثال، صحنه ی قتل پدر لی گون در کودکی، ممکن است برای مخاطبان خردسال ترسناک باشد.
• صحنه های عاشقانه: «پادشاه: سلطنت ابدی» یک درام عاشقانه است و شامل صحنه های احساسی، بوسه و ابراز علاقه می شود. این صحنه ها معمولاً با ظرافت و در راستای پیشرفت رابطه شخصیت ها نمایش داده می شوند.
• پیچیدگی داستان: مفهوم دنیاهای موازی و سفرهای مکرر بین آن ها، به همراه تعدد شخصیت های همزاد، می تواند درک داستان را برای افراد زیر ۱۵ سال کمی دشوار کند. گفت وگو با فرزندان پس از تماشا می تواند به آن ها در درک بهتر منطق داستان و مفاهیم پیچیده تر کمک کند. این سریال بیشتر برای نوجوانان بالای ۱۵ سال و بزرگسالان مناسب است که توانایی درک این لایه های داستانی را دارند.

نتیجه گیری: آیا پادشاه شایسته تاج و تخت است؟

سریال «پادشاه: سلطنت ابدی» در مجموع اثری جاه طلبانه و پر از پتانسیل بود که تلاش کرد مرزهای داستان سرایی در درام های کره ای را جابجا کند. با حضور ستارگانی چون لی مین هو و کیم گو اون، و قلم کیم اون سوک، انتظارات از این سریال به شدت بالا رفت و در برخی جنبه ها، این انتظارات برآورده شد. بازیگری درخشان، به ویژه از سوی وو دو هوان، جلوه های بصری خیره کننده و موسیقی متن گیرا، از نقاط قوت غیرقابل انکار این سریال بودند.

این سریال به مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی پرداخت و مخاطب را به چالش کشید تا به سرنوشت، انتخاب و هویت بیندیشد. با این حال، پیچیدگی بیش از حد خطوط داستانی، ریتم نامنظم و برخی حفره های منطقی، از عواملی بودند که مانع از تبدیل شدن «پادشاه: سلطنت ابدی» به یک شاهکار بی نقص شدند. این ایرادات، گاهی اوقات منجر به سردرگمی مخاطبان و کاهش لذت تماشا می شد.

«پادشاه: سلطنت ابدی» شاید به جایگاه افسانه ای آثاری چون «گابلین» دست نیافت، اما همچنان یک درام فانتزی-عاشقانه جذاب و قابل تماشا است، به خصوص برای مخاطبانی که از ایده های نو، جلوه های بصری زیبا و بازیگران کاریزماتیک لذت می برند و آماده ی درگیر شدن با داستانی پیچیده هستند. این سریال با تمام نقاط قوت و ضعفش، سفری حماسی بین دو جهان موازی را رقم زد که تا مدت ها در ذهن بینندگان باقی خواهد ماند.