ماجرای سرود معروفی که پخش آن در صدا و سیما ممنوع بود

به گزارش خبرگزاری آژیراک، سرود «خمینی ای امام» برای نخستین بار در روز 12 بهمن 57 و در لحظه ورود امام خمینی (ره) در حضور استقبال کنندگان در فرودگاه مهرآباد توسط یک گروه کر به صورت زنده خوانده شد.

حمید سبزواری ترانه سرای این سرود است.

آژیراک نوشت: همزمان با آغاز دهه فجر سال 1396، سرود «خمینی ای امام» در فهرست آثار ناملموس ملی به ثبت رسید؛ سرودی که با گذشت 45 سال از انقلاب اسلامی، بیش از هر ساخته دیگری با نام انقلاب گره خورده است، اما پخش همین سرود انقلابی، در اوایل دهه 60، برای حدود دو سال از رادیو و تلویزیون ایران ممنوع شد.
حمید شاهنگیان که سازنده این سرود است درباره دلیل ممنوعیت پخش این سرود از رادیو و تلویزیون ایران گفته است: «دلیلش این بود که سرود با کلمه «مجاهد» شروع می شد! این دستور را یک آدم نفهمی که هنوز هم زنده است و آن زمان در صداوسیما بود، صادر کرد. او اختیار داشت بنویسد با توجه به اینکه با کلمه مجاهد شروع می شود، غیرقابل پخش است. بر همین اساس، صداوسیما دو سال آن را پخش نکرد. من به دلیل اینکه خودم این سرود را ساخته ام، روی این موضوع حساسیت دارم.»

شاعر این اثر اما، حمید سبزواری؛ پدر شعر انقلاب و شاعر بسیاری از سرودهای دوران مبارزه علیه رژیم پهلوی است که درباره ماجرای سرودن، نحوه ضبط و تکثیر آن می گوید: «سرود «خمینی ای امام» را من قبل از پیروزی انقلاب سرودم؛ یعنی وقتی که حضرت امام از نجف به پاریس رفتند.

در آن موقع اعلامیه های حضرت امام به ایران می آمد، اگر خاطر دوستان باشد، اعلامیه ها وقتی می آمد مثل شبنامه تکثیر می شد، بچه ها شب ها آنها را در خانه های اطراف می انداختند و سخنرانی ها در نوار کاست ضبط می شد و کاستش دست به دست می چرخید. به هر صورت این اعلامیه ها و سخنرانی ها که کاست می شد یک روی نوار، خالی بود و عزیزانی که این نوارها را تکثیر می کردند، می آمدند و می گفتند یک شعری برای آن روی نوار بگو تا ضبط کنیم که فرمایشات حضرت امام که در یک روی نوار بود پوشش داده شود. من هم یکی دو تا شعر دادم یکی «با یاد عاشورا به پاخیزید»، یکی هم «خمینی ای امام» بود.

این شعر را عده ای از بچه های مطمین و از فامیل های خودشان و دوستان خودشان آورده بودند در خفا روی نوار ضبط می کردند و پخش می کردند. این تا موقعی ادامه داشت که تقریباً نزدیک تشریف فرمایی امام بود. من احساس کردم اگر امام تشریف بیاورند به اولین جایی که خواهند رفت بهشت زهرا است. چون در جریان هایی که قبل از انقلاب پیش آمده بود و کلی شهید داشتیم، اما سرود امام را که من سرودم و روی نوار ضبط کردم، این نوار در دست مردم بود، در ماشین نوار را می گذاشتند و کسانی که سوار ماشین می شدند این سرود را می شنیدند و به این صورت تکثیر می شد.»

زمانی که ورود حضرت امام خمینی (ره) در بهمن ماه سال 57 به ایران نزدیک می نموده، سبزواری سرود فراگیر و مشهور خود را ارایه داد؛ یعنی سرود «الله اکبر، خمینی رهبر»، که حمید شاهنگیان اجرای آن را عهده دار شد و ابتدا توسط گروهی از جوانان انقلابی به صورت «گروه کر» خوانده شد، گرچه پس از پیروزی انقلاب، ارکستر بزرگ سمفونیک، با صدای گلریز، آن را ارایه داد. آهنگ این سرود را احمد علی راغب ساخت و ارکستر «مفتاح» آن را اجرا نمود.

22057

ماجرای سرود معروفی که پخش آن در صدا و سیما ممنوع بود