ناصر تقوایی فیلسوف سینما است

به گزارش خبرگزاری آژیراک ابوالفضل جلیلی در ابتدا گفت: اگر قصد دارید هنرمند شوید بدانید که باید نوعی ریاضت را تجربه کنید و به همین دلیل سختی های زیادی در این مسیر پیش روی شما وجود خواهد داشت.

او با بیان اینکه  همواره در زندگی مشغول تفکر درباره سینما است ادامه داد:  یه عقیده من هنرمند خود را وقف رسیدن دیگران به آرامش می کند اما خود هیچ وقت نمی تواند آن را تجربه کند.

همه ما بازیگر هستیم

جلیلی با بیان اینکه تخصص زیادی در بازیگری دارد گفت: اعتقادم بر این است که همه ما بازیگر هستیم.  و فکر می کنم برای رسیدن به حالت ایده آل باید همواره از خودگذشتکی داشته باشیم. گاهی از برخی می شنوم که به بازیگری علاقه دارند اما معتقداند که استعدادی در این زمینه ندارند در صورتی که اگر کسی مشتاق چیزی باشد و نسبت به آن احساس نیاز کند حتما آن را دنبال خواهد کرد.

کارگردان «گال» درباره انتخاب بازیگر بیان داشت: در انتخاب بازیگر گاهی باید احساسات را دخیل کرد و اگر فکر کردیم بازیگری برای یک نقش مناسب است حتما به احساس شخصی خود اعتماد کنیم.  برای مثال باید برای یک کاراکتر لمپن به مختصات ظاهری بازیگر نیز توجه جدب داشت.

جلیلی خاطرنشان کرد: زیباترین صحنه عاشقانه ای که در یک فیلم دیدم مربوط به «زالاوا» بود که نوع بازی هدی زین العابدین و نوید پور فرج در شکل گیری آن نقش مهمی داشت.

دوست دارم فیلم را  زندگی کنم

این فیلمساز درباره استفاده از نابازیگران در فیلم های خود خاطرنشان کرد: من همواره به دنبال این موضوع هستم که یک فیلم را زندگی کنم. بسیاری از بازیگران تنها به دنبال تقلید یک نقش هستند بنابراین ترجیح می دهم با بازیگران حرفه ای کار نکنم.

کارگردان «داد» در خصوص منابع الهام خود در ساخت یک فیلم نیز گفت: تلاش می کنم زمانی که در سطح اجتماع حاضر  می شوم با دقت به همه افراد و شرایط توجه کرده و هر موقعیت را زندگی کنم. من از سن ۱۶ سالگی وارد فعالیت های سینمایی شدم. پدر و مادرم مخالف ورود من به دنیای سینما بودند. در نتیجه به بهانه حضور در کلاس های تقویتی به سینمای آزاد می رفتم که افرادی همچون مهرداد تدین و ابراهیم حقیقی در آن تدریس می کردند. با وجود اینکه تنها سه جلسه در این کلاس ها حاضر شدم اما موارد مختلفی را آموختم. در آن کلاس ها به هنرجویان گفته می شد که فرآیند دکوپاژ برای کارگردان همچون درد زایمان می ماند و دشوار است. در صورتی که من آن را پیچیده نمی بینم بلکه پیچیدگی در ذهن یک هنرمند وجود دارد.

وی با بیان اینکه هر انگیزه از یک نیاز سرچشمه می گیرد یادآور شد:  اگر این انگیزه در وجود یک هنرمند به وجود آید مسیر درستی در ارائه یک نقش شکل می گیرد. این روزها مردم ایران دچار نوعی یأس هستند و باید فکر کرد وظیفه یک هنرمند در این شرایط چه می تواند باشد.   وجود نوعی رهایی در گقتار و رفتار هر آدمی او  را دوست داشتنی می کند و نباید از این نکته غافل شد.

در کلاس حقیقی متوجه شدم بازیگری مناسب من نیست

جلیلی با بیان اینکه در کلاس های سینمای آزاد به طور جدی افراد علاقه مند به سینما تربیت و هدایت  می شدند افزود:  یادم می آید بصیر نصیری در اولین کلاس خود عنوان کرد که هر فردی به دنبال کسب شهرت است همین لحظه از کلاس خارج شود. بعدها زمانی که در کلاس های ابراهیم حقیقی حاضر شدم فهمیدم برای من فیلمسازی حرفه مناسب تری نسبت به بازیگری است اما. با این وجود از نظر من خالص ترین هنر آواز است

وی در ادامه این کارگاه آموزشی گفت: خانواده من در مقابل هر فعالیت هنری مقاومت داشتند و من در نهایت با هنر نقاشی توانستم رضایت آن ها را جلب کنم.  در هر حرفه هنری که وارد شدم به صورت خودآموخته کار کردم و از استاد بی بهره بودم. همچنان هنر اصلی خود را آواز می دانم و در هنگام نیایش به آن روی می آورم. اما درباره سینما باید بگویم که برای توجه به نیازهای درونی خود فیلم می سازم. گاهی با خود فکر می کنم فیلمسازی برای من رسیدن به یک حال خوش و سپس انتقال آن به دیگران است. آرزوی من این است که فیلمی بسازم تا همه مردم ایران بتوانند به واسطه تماشای آن حال خوشی را تجربه کنند.

به دنبال سینمای مینیمالیستی هستم

جلیلی ابراز داشت: من می توانم بهترین عوامل فنی را وارد کارهای خود کنم و به لحاظ بصری نتیجه ای غنی ارائه دهم. اما با خود فکر می کنم من صاحب اندیشه هستم و به همین دلیل به دنبال نوعی سینمای مینی مالیستی و پرمحتوا هستم. بسیاری از فیلم ها به واسطه عواملی چون موسیقی مخاطب را به وجود می آورند اما من می خواهم به واسطه خلوص ذاتی فیلم تماشاگر را درگیر کنم و به همین دلیل آگاهانه از تکنیک فاصله می گیرم که البته همین مسئله نیز خود یک تکنیک به شمار می رود.

کارگردان «حافظ» افزود: من تنها به حافظ سعدی و مولانا حسودی می کنم. افرادی که با کم ترین امکانات آثاری را به وجود آورده اند که همچنان جهان در پی آن است. من می خواهم در مدیوم سینما چنین کیفیتی را تجربه کنم.

سینما باید چشم قصه گو داشته باشد

وی با بیان اینکه اولین اولویت در سینما چشم است بیان داشت: سینما باید دارای چشم قصه گو باشد به همین دلیل نیاز است تا در شخصیت پردازی و انتخاب تلاش کرد تا با بازیگر زندگی کرده و او را به نقطه درستی هدایت کنیم. برای رسیدن به این کیفیت باید نوعی رابطه دوستی با بازیگر شکل بگیرد.

جلیلی ابراز داشت: به عقیده من بیشتر بازیگران سینمای ایران عموما مونوتن هستند و اگر به بازیگران مناسبی دسترسی داشته باشم در هر سال ۳ فیلم می سازم. اما متاسفانه در ایران بازیگران مرکب خوان نداریم.

این فیلمساز در پایان یادآور شد: ناصر تقوایی فیلسوف سینما است و به نظرم بهترین کارگردان سینمای ایران به شمار می رود. او به صورت فریم به فریم روی فیلم های خود کار می کند و زمان زیادی را صرف تمرین با بازیگران می کند.

۲۴۴۲۴۵