حرکت بعدی اسراییل علیه ایران چیست؟

آخرین به روز رسانی: 22/01/1403

خواندن این مطلب 3 دقیقه زمان میبرد

رسول سلیمی: سیاست رسمی ایران از آغاز جنگ غزه بر حمایت و پشتیبانی مالی، تسلیحاتی و سیاسی از جبهه مقاومت متمرکز بوده و در این راستا تلاش کرده از تمام ظرفیت های موجود برای دفاع از مردم فلسطین بهره برداری کند. اسراییل نیز در مواجه با حملات حماس و محور مقاومت به این کشور با اتخاذ استراتژی جنگ تمام عیار، کوشش کرد با گشایش جبهه های متعدد در برابر محور مقاومت و با کمک امریکا و سایر متحدان غربی، نیروهای مسلح این کشور را از سایه شکست در برابر حماس نجات دهد. در چنین شرایطی نتانیاهو هم در برابر فشار افکار عمومی داخلی اسراییل و هم تحت فشار افکار عمومی غربی ها، حول مسایل حقوق بشری قرار دارد. اما راه خروج اسراییل از این مخمصه با دورنمای بقای نتانیاهو چه خواهد بود؟ کابینه اسراییل چه استراتژی را در برابر ایران اتخاذ کرده تا هم بر فشارهای داخلی و خارجی افکار عمومی غلبه کند و هم بقای نتانیاهو را دست کم تا انتخابات امریکا تضمین کند؟

با درنظرگرفتن صحنه جنگ غزه و درگیری اسراییل در پنج جبهه مناطق اشغالی، دریای سرخ، جنوب لبنان، سوریه و عراق، خود را در موقعیت جنگی فرسایشی می بیند و تلاش می کند ایران را از حاشیه منطقه خاکستری که صرفاً پشتیبانی کننده محور مقاومت است خارج کرده و وارد جنگ مستقیم با خود کند. اگر صورت بندی استراتژی اسراییل را تمایل آشکار به جنگ مستقیم با ایران در نظر آوریم، موقعیت فعلی ایران با درنظرآوردن شاخص های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، بهترین شرایط برای حمله مستقیم و درگیرکردن ایران در یک زمین بازی از پیش تعریف شده برای اسراییل خواهد بود.

ازاین رو به نظر می رسد حمله به کنسولگری ایران در دمشق آغاز عبور اسراییل از خطوط قرمزی است که در صورت ایستادن پشت آن، بقای کابینه نتانیاهو را به مخاطره خواهند انداخت و هرگونه عبور از این خطوط قرمز و خارج کردن ایران از حاشیه امن فاصله از جنگ غزه، نیروی پشتیبان محور مقاومت را در هماوردی مستقیم با اسراییل قرار خواهد داد. مطلوبی که هدفش تحمیل جنگ و پیامدهای آن بر ایران در تحریم است. اگرچه امریکایی ها در این استراتژی با اسراییلی ها هم راستا نیستند و قصد ندارند هم زمان در دو جبهه اوکراین و اسراییل با روسیه و ایران مواجه شوند؛ اما آنچه امریکا را در این مسیر با اسراییل همراه خواهد کرد، قراردادن امریکا در موقعیت های از پیش تعریف شده ای است که ایتلاف امریکا را ناچار به حمایت از اسراییل در برابر حملات مستقیم ایران قرار دهد.

در چنین شرایطی به نظر می رسد فارغ از چگونگی پاسخ ایران به حمله دمشق، کارت بعدی اسراییل در برابر ایران حمله ای تحریک آمیزتر و مستقیم تر و در بازه زمانی کوتاه تری خواهد بود تا فرصت تصمیم سازی را از سیاست گذار کلان که درگیر مسایل اجتماعی و اقتصادی داخلی در ایران است گرفته و بیش ازپیش ایران را در معرض خطاهای استراتژیک برای ورود به جنگی کند که توجیه حقوقی در نظام بین الملل داشته باشد. موقعیتی که سال گذشته نیز با انتشار اخباری از ارسال موشک های دوربرد به روسیه، خشم اروپایی ها را به دنبال داشت و آنها کوشش کردند با دستیابی به مستندات قابل قبول، ایران را در زنجیره تحریم های جدیدی قرار دهند که روسیه پیشتر در برابر آن قرار گرفته بود.

با درک چنین صحنه ای به نظر می رسد تدبیر سیاستگذار ایرانی در دوراهی مدیریت تنش یا تشدید تنش تا سر حد آغاز جنگ مستقیم با اسراییل می تواند از تحمیل خسارت های خودخواسته به منافع ملی کشور جلوگیری کند. چرا که با قطعی شدن سیاست اسراییل برای ورود به جنگ مستقیم با ایران، کارت های بازی بعدی این کشور بر تقابل های مستقیم با منافع ایران در منطقه همراه خواهد بود و حمله به دمشق اگرچه با پاسخ ایران همراه خواهد شد؛ اما نقطه پایان کنشگری اسراییل نخواهد بود.

چالشی که سیاست گذار ایرانی بیش از آنکه باید به نوع پاسخ به اسراییل بیندیشد باید حرکت بعدی اسراییل را پیش بینی کند چرا که به نظر می رسد حرکت بعدی اسراییل باهدف ورود ایران به جنگ مستقیم با این کشور از هم اکنون روی میز نتانیاهو قرار دارد.

311213